De seniorenlijn

Na een avondje heerlijk te hebben gekletst, geborreld en gekloot met de grote kleine versie van mij was het tijd om weer de trein terug naar Utrecht te pakken. We hadden ontbeten met Mexicaanse lekkernijen en ik kon niet wachten om thuis onder de douche te springen, tot we op een probleem stuitte: mijn tas was namelijk weg. 

In dit hippe exemplaar zaten mijn sleutel, portemonnee, ov en al het andere wat je eigenlijk écht nodig hebt. Alleen omdat ik nog geen slimme telefoon heb ben ik ook totaal afhankelijk van deze items. Dus zo begon de zoektocht door het oude school gebouw omgebouwd tot studentenhuis. We konden mijn tas nergens vinden. Een extra zelfopgelegd obstakel was ook dat we ons weinig tot niets van de terugreis en binnenkomst thuis konden herinneren. 

Na een half uur te hebben gedwaald in wanhoop werd het tijd om de bank te bellen, als mijn tas weg bleef was het namelijk wel zo handig om mijn passen te gaan blokkeren. Terwijl Jeanine aan de lijn hing met alle tenten die wij de avond ervoor met onze aanwezigheid hadden verblijd, begon ik aan mijn tocht door de wachtrij van de ABN. Helaas kon ik, doordat ik geen app heb, alleen maar terecht bij de seniorenlijn..

Toen ik eindelijk iemand aan de lijn kreeg en het probleem en de avond ervoor had uitgelegd luidde de eerste vraag: “Kunt u niet even inloggen in de app.” “Nee meneer, ik heb namelijk geen smartphone.” “Oh, geef me even, dan ga ik dat even overleggen met mijn manager.” En ik werd terug geslingerd in de wacht. Tien minuten later kwam de vriendelijke meneer weer aan de lijn met een oplossing. “Dan kunt u even inloggen via uw tablet.” “Meneer, ik heb ook geen tablet, ik heb géén manier om in de app te komen.” “Oh, laat me dan nog even met mijn manager overleggen.” 

Op het moment dat meneer de seniorenlijnmedewerker eindelijk terugkwam in het gesprek hadden wij met een reconstructie van snapchats bevestigd dat de tas mee naar huis was gekomen, dus ook dat hij in het pand moest zijn. We vonden hem aan het lichtknopje in de badkamer na meer dan een uur zoeken. En de oplossing van de bank? Ik moest even langskomen omdat ze het een te raar verhaal vonden.